Vision Quest – samotna wędrówka na spotkanie z Wszechświatem

„Nauczcie się kochać wszechświat, od maleńkiego owada po gwiazdy na niebie, z prawdziwymi ludzkimi emocjami,  jakby to był ktoś wam bliski. Wtedy doświadczycie intensywności miłości wolnej od ograniczeń i wieczność zstąpi na was i przykryje was złotymi skrzydłami”.
Jean-Paul Bourre

Pochodzenie Vision Quest – poszukiwanie wizji.

W większości rdzennych kultur świata istnieje starożytna praktyka znana jako „Poszukiwanie wizji”.  Jest to potężny rytuał inicjacyjny,  który podobnie jak wszystkie rytuały inicjacyjne opiera się na śmierci i symbolicznym odrodzeniu.
Jest to wewnętrzna podróż, która wymaga odwagi, pewności siebie, oraz zaangażowania i ciekawości. Wywołuje i rozwija zdolność do otwierania się na inną rzeczywistość, na inny sposób postrzegania, na inny stosunek do czasu i przestrzeni. Jest to szczególny czas, by znaleźć się samemu twarzą w twarz z żywiołami, z ciszą, z nocą, czasem z zimnem, wiatrem, deszczem, słońcem. Bez innego towarzysza niż ty, kiedy wszechświat wzywa cie do pokory, pewności siebie i wiary w siebie.

Aby lepiej zrozumieć sens 'poszukiwania wizji’, pierwotnie praktykowanego przez rdzenną ludność Ameryki Północnej, ważne jest zrozumienie podstaw ich duchowości. Dla nich boskość i religia są ściśle związane z Matką Ziemią i manifestują się we wszystkich stworzeniach na ziemi. Nie ma hierarchii między żywymi gatunkami ani podziału między życiem na ziemi a życiem ostatecznym. Właśnie z tej stałej interakcji między różnymi gatunkami, wszystkie osoby poszukujące, otrzymują odpowiedź lub inspirację w postaci wizji i snów. Podczas gdy mówimy, że mamy pomysły i wynajdujemy koncepcje, rdzenni Amerykanie twierdzą, że otrzymują je od sił natury. Dla nich wynalazek nie jest owocem ludzkiego twórczego geniuszu, ale darem przekazywanym poszukiwaczowi przez ducha zewnętrznego.

Tradycyjnie rytuał przejścia podkreśla przejście od okresu młodzieńczego do dojrzewania. Jest to bardzo szczególny moment w życiu młodego człowieka: odchodzi do natury, samotnie, na cztery dni i cztery noce, zaopatrzony tylko w koc, aby pozostawać w bliskim kontakcie z wszechświatem. Powstrzymuje się od jedzenia, a czasem nawet od wody, rozproszenia redukuje do minimum, aby być w pełni otwartym na otaczający go świat i na głębiny własnej duszy. Medytuje, modli się, tańczy, śpiewa, słucha, obserwuje aby wejść w kontakt ze swoim przeznaczeniem, swoją wewnętrzną mocą, swoją mądrością i światem duchowym. Prosi o sen lub wizję, która wskaże mu, jakie są jego talenty, jego moce w tradycyjnym znaczeniu, jakie jest jego miejsce w plemieniu.
Te wiadomości czasami przybierają formę wielkich snów lub wielkich wizji, ale większość często manifestuje się w bardziej subtelny sposób: ptak ląduje na gałęzi i krzycząc prowokuje poszukiwacza aby zagłębił się w siebie;  gąsienica spada z drzewa i zaplątuje się w nić zamieniając się w kokon; oko przyciąga niewielka roślina dębowa; gnijący kikut może mówić o śmierci i odrodzeniu; widziana w oddali łania budzi myśl lub pomysł, który mają sens dla poszukiwacza. W ciszy, samotności i trzeźwości natury, te zwyczajne wydarzenia stają się zwierciadłem, w którym poszukujący może otrzymywać elementy odpowiedzi na swoje pytania i z jasnością zobaczyć kim naprawdę jest.

„Czy masz cierpliwość, aby poczekać, aż błoto osiądzie na dnie wody, a woda w stawie znów się oczyści?
Czy masz odwagę stać w miejscu, dopóki nie pojawi się właściwe działanie?”
Lao Tzu

Poszukiwanie wizji to rytuał przejścia, który oznacza koniec ważnego okresu w życiu jednostki i początek kolejnego. Jest to ceremonia mająca na celu ułatwienie i wsparcie przejścia od jednego etapu życia do następnego.

Co rozumiemy przez „Wizję”?

„Największa wizja dotyczy przede wszystkim samowiedzy.
Najpotężniejsza wizja występuje w niuansach, rzadko w dużym wymiarze.
Poszukiwanie wizji nie jest wyzwalaczem, ale ciągłym procesem.
Musisz pamiętać, że to tylko początek a nie koniec.”
Tom Brown
Wizja, o której mówią tradycje, nie przypomina fantazji wyobraźni, zadumy czy delirium, widoku szalonego umysłu ani halucynacji.
Wizja może być nagłym oświeceniem lub objawieniem,  jednak najczęściej nie jest. Może przybierać różne formy: intuicja, wyobrażenie mentalne, spontaniczna pieśń, doznanie cielesne, pieśń ptaka,  forma na niebie… Dla Indian amerykańskich Wielki Duch jest wszędzie. Oczekiwania warunkują nasze umysły, ego i zamykają drzwi do niezwykłych doświadczeń, więc lepiej nie oczekiwać mistycznych doświadczeń, mówi się, że Bóg w zwykłych sprawach podróżuje incognito…

Przez większość czasu nie ma tajemniczego ani „boskiego” światła, jakiego mogłoby się spodziewać nasze ego, egzotycznych lub zagadkowych doświadczeń. Wizja jest najczęściej dyskretna, trzeźwa, subtelna, ale również może być niepokojąca, oszałamiająca i silna. Przychodzi bez bębna i trąbki, by poruszyć wszystkie dziedziny życia, przywołuje stare historie, rozjaśnia zapomniane lub zaniedbane zakątki naszego istnienia.
Daje to możliwość dokładnego spojrzenia na ścieżkę życia. Z tą nową perspektywą zaczynasz wiedzieć jak tańczyć z życiem i jego wydarzeniami, jak tańczyć z takim trudem, takim wydarzeniem, takim wyzwaniem czy takim wyborem.
Wizja może dać możliwość przyjrzenia się z bliska ścieżce i sieci życia; może przynieść wiedzę, zrozumienie, nauczanie, które możemy następnie wdrożyć w naszym życiu. To tak, jakbyś po wizji poszukiwawczej lub jakimkolwiek innym dziele głębokiej, autentycznej i szczerej osobistej wędrówki spojrzał na swoje istnienie z innej perspektywy i dostrzegł zupełnie nowy obraz, bardziej globalną wizję swojego życia.

„Kim jesteś?” zapytał gąsienica
„Ja… ja naprawdę w tej chwili nie bardzo wiem, kim jestem, proszę pana.” odpowiedziała nieśmiało Alicja.
„Mogłabym powiedzieć, kim byłam wstając dzisiaj rano, ale od tego czasu musiałam się już zmienić wiele razy.”

Lewis Carrol

Obecnie kobiety i mężczyźni, którzy podejmują wędrówkę, pochodzą
z różnych środowisk, robią to niezależnie od statusu czy wieku. Są to ludzie, którzy szukają nowego znaczenia w swoim życiu, potrzebują większej jasności co do kierunku swojej ścieżki. Pragną znaleźć odpowiedzi na głębokie, ważne, a nawet kluczowe pytania. Niektórzy wyruszają w tę podróż kiedy są na rozdrożu, w chwili kryzysu, żałoby, rozstania, utraty czy zmiany pracy, przejścia na emeryturę, zmiany miejsca zamieszkania…
Wielu wyrusza w tę przygodę w odpowiedzi na potężny wewnętrzny impuls (Wędrówka Bohatera). Istoty, które są w bezwzględnej potrzebie, pragna wzrastać, łagodzić rany, zostać uwolnione. Coraz liczniejsi ludzie, którzy kwestionują poprawność swojego wyboru, swoją drogę, swoją decyzję, tryb relacji w świecie. Którzy poszukują odpowiedzi na niekwestionowane wezwanie do wzrostu, uzdrowienia i wcielenia swej  Istoty we wszystkich jej wymiarach.