Szaman podobnie jak psychoterapeuta jest zranionym uzdrowicielem, który zamienia swój ból w empatię by pomóc innym.

Ogólnie w mediach szaman jest opisywany jako czarownik, który odprawia obrzędy. Ale szaman to o wiele więcej.  W rzeczywistości szaman jest zranionym uzdrowicielem, który przeszedł przez własny mroczny czas, cień i walczył z własnymi wewnętrznymi demonami. Według różnych plemion indiańskich, jeśli ktoś zachoruje w psychice ,na duszy lub ciele, oznacza to że złe duchy wkroczył do jego wnętrza.  Wierzą że jeśli nieszczęście uderza w całe plemię lub ziemię, to stoją za tym duchy które  je kontrolują. To szamana decyduje jak komunikować,  prowadzić i ochraniać te duchy.

Jakie są cechy szamana?

Skąd się biorą jego zdolności?  Pojęcie „zranionego uzdrowiciela” zostało opracowane głównie przez Carla.G.Junga w nawiązaniu do greckiego mitu Chirona. Chiron był centaurem, który został zraniony zatrutą strzałą, ale jako nieśmiertelny nie mógł umrzeć i spędzał dni w agonii.  Dzięki tej agonii był w stanie uczyć innych o ich własnym bólu.  Potrafił się z nimi identyfikować być we współodczuwaniu a w ten sposób pomagał im się uzdrawiać.  To samo dotyczy szamana.  Aby naprawdę zrozumieć cierpienie, trzeba też przejść przez cierpienie. Poprzez próby i udręki mamy wybór albo pozostać w pozycji ofiary,  albo się rozwijać i uczyć. Szaman dokonuje mądrego wyboru i dzieli się lekcjami z tymi którym pomaga się uzdrowić.

W szczególności przechodzi przez śmierć swojego ego.

Na drodze do wiedzy szaman musi zmierzyć się ze swoim ego. To z powodu ego chcemy więcej rzeczy materialnych;  To ego podsyca zazdrość, a także ego, które obniża naszą samoocenę, zmuszając nas do porównywania się z innymi.  Wiele osób kojarzy ego z tożsamością,  utrata poczucia własnej fałszywej wartości pozwala spojrzeć dalej.  Aby poszerzyć naszą świadomość, należy porzucić przekonanie, że jesteśmy oddzielnymi bytami i uznać, że wszyscy pochodzimy z jednego źródła energii.  Wtedy jesteśmy znacznie bardziej świadomi uczuć i wspólnych doświadczeń innych ludzi.  Łamiąc swoje ego, szaman jest w stanie położyć kres własnym egoistycznym pragnieniom i skupić swoją energię na innych.

Śmierć ego

Szamańska podróż zaczyna się od doświadczenia poza ciałem. Odbywa się to często poprzez świadome sny, głęboką medytację i w niektórych plemionach rośliny psychodeliczne, takie jak pejotl.

czytaj też: Vision Quest – Poszukiwanie Wizji.

Jednak wiele szamańskich inicjacji zaczyna się od doświadczenia bliskiego śmierci.  W rzeczywistości relacja między doświadczeniami nieuchronnej śmierć. a szamanizmem jest stosunkowo duża.  Przedłużająca się choroba może również wywołać trans jako stan konieczny do wejścia do królestwa duchów.  Z tych powodów szaman zwykle również bardzo cierpiał fizycznie.  Jego związek z chorobą i bólem prowadzi go do duchowych poszukiwań.
czytaj też: Szamańska wędrówka w głąb siebie Moja wyprawa do Kanady.

Wielu rannych uzdrowicieli przeszło w swoim życiu przez traumę.

Mają głębokie blizny psychiczne i emocjonalne z bolesnego dzieciństwa i okresu dojrzewania.  To dzięki tym doświadczeniom rozwijają intuicję przetrwania.  Kiedyś doświadczyli „ciemnej nocy duszy”. Jest to stan głębokiej beznadziejności.  To tutaj załamują się wewnętrzne przekonania i powstaje konflikt z samym sobą.  Aby dojść do siebie, ranny uzdrowiciel naprawia rozdrobnione części swego umysłu.  Robiąc to jest w stanie przekroczyć własny ból i cierpienie i zdać sobie sprawę, że istnieje wybór, jeśli chodzi o uzdrowienie.

Ale w jaki sposób zraniony uzdrowiciel jest w stanie pomóc innym?

Po ciemnej nocy i śmierci ego szaman jest świadomy jedności bólu, który łączy wszystkie żywe istoty.  Pokonał swoją przeszłość, przeszedł przez jej cienie i ma umiejętności i wiedzę, aby przekazać ją innym zranionym duszom.

Szaman działa w trzech światach:

Szaman działa w trzech obszarach: wyższy świat środkowy świat niższy świat.  Te trzy rzeczywistości są w naszej psychice i można przez nie przechodzić w dowolnym momencie. Szaman przechodzi przez te wewnętrzne przestrzenie, aby dokonać zmian i zdobyć wiedzę.

Wyższy świat jest domeną boskości, oświecenia i zawiera mądrość wszystkich rzeczy.  Szaman wędruje tutaj aby przywrócić równowagę, uzyskać wgląd lub wpłynąć na wydarzenia w świecie materialnym.
Świat powyżej składa się z wymiarów nadświadomości, transpersonalnych lub duchowych, w tym transpersonalnych przejawów archetypów znanych z mitologii i mistycyzmu (boska matka, Gaya, Isis) i stanów emocjonalnych ( współczucie, miłosierdzie, przebaczenie, szczęście itp.).  Jest to królestwo bóstw (Śiwa, Śakti, Tara, Chrystus, Kryszna, Budda Medycyny), wniebowstąpionych mistrzów (bodhisattwów, astralnych lub subtelnych joginów oraz : Rumi, Jogananda itp.), Wyższe lub Boskie Ja.

Środkowy świat jest jak wszechświat równoległy do ​​naszego.  Podobnie jak w przypadku podróży astralnych, szaman używa tego królestwa do lokalizowania ludzi i komunikowania się na duże odległości.
Środkowy świat to zewnętrzna sfera codziennego życia, którą postrzegamy w zwykłych i niezwykłych stanach świadomości.  Kiedy jesteśmy w  zwykłym stanie widzimy świata w wymiarze 3D.  W stanie niezwykłym możemy ujawnić i poczuć w sobie wewnętrzne aspekty lub esencje istot lub bytów (subatomowe, molekularne, minerały, rośliny, zwierzęta, pierwiastki (ziemia, powietrze, ogień, woda) i astronomiczne niebo, planety, gwiazdy, galaktyki, czarne dziury itp

Niższy świat jest zamieszkany przez duchy zwierząt, przewodników duchowych i zmarłych.  To jest miejsce, w którym dusza ludzka przechodzi fizyczną śmierć.  Szaman wędruje tu, aby szukać wskazówek lub zlokalizować zagubione duchy.
Niższy świat to sfera podświadomości i wewnętrznych energii, kształtów i duchów (istot wyimaginowanych), ściśle związanych z Matką Ziemią, jej psychicznym wnętrzem, zwierzętami mocy. Strażnicy i sojusznicy którzy połączeni są z  życiem na ziemi.  Głęboko emocjonalne i instynktowne programy oraz archetypowe wyrażenia mają tu swoje miejsce.

Zraniony uzdrowiciel z odwagą i wewnętrzną siłą przekształca swój ból w empatię.  Jego osobista historia może inspirować i leczyć innych w wyjątkowy sposób.  Jego własna duchowa podróż może dać impuls innym zranionym duszom by znaleźć spokój i radość.