Czy nie wystarczy powiedziec…

Czy nie wystarczy powiedzieć, że jak teraz patrzę na tę osobę, która dwa lata temu podjęła decyzję by się na formację zapisać, to dziękuję Bogu za tę chwilę natchnienia. I za odwagę by poddać się programowi zajęć – nie wiedziałam co mnie czeka, nie znałam prowadzących. Czułam jednak, że to jest ten moment i że jeśli teraz,natychmiast czegoś ze swoim życiem nie zrobię to… stanie się coś strasznego. Nie dowiem się już nigdy co by było gdyby, ale wiem gdzie jestem teraz. Silniejsza, weselsza, odważniejsza. Z poczuciem kierunku. Świadomością siebie, świata, bycia częścią czegoś większego.

Dziękuję! Całym wielkim sercem :)))

Ola