Paul Rebillot

Paul Rebillot, urodzony 19 maja 1931 r. I zmarł 11 lutego 2010 r., Jest jednym z pionierów humanistycznej
psychologii w Stanach Zjednoczonych i Europie, twórcą wielu seminariów – dróg samopoznania i rozwoju osobistego, w tym najbardziej znanych jest podróżą bohatera. Jest autorem The Call to Adventure: Przeniesienie podróży bohatera do codziennego życia. Studiował filozofię i edukację na Uniwersytecie Detroit, a następnie teatr na Uniwersytecie Michigan. Zainteresowanie teatrem nie ogranicza się u Niego tylko do studiowania: w trakcie i po pobycie na uniwersytecie pisze, produkuje i gra w wielu grupach teatralnych.

W ramach służby wojskowej trafia do Japonii, gdzie współpracuje z Radiem Armii Stanów Zjednoczonych na Dalekim Wschodzie. Kontakt z japońską kulturą, a zwłaszcza z odkryciem teatru Noh, będzie silnie wpływał na miejsce, jakie w swojej twórczości nadał mocy rytuału, postawy i gestu.

Po powrocie do Stanów Zjednoczonych Paul Rebillot założył eksperymentalny wydział teatralny w State College w San Francisco. Równolegle pracuje z Mumako, japońskim mimem, gdzie pogłębia rolę rytualnego gestu i postawy, aby zintensyfikować ekspresję energii, która będzie jednym z podstawowych aspektów jego pracy.

Przez rok wykłada dramat na Uniwersytecie Stanforda. Następnie w 1969 roku stworzył The Gestalt Fool Theatre Family w San Francisco, eksperymentalną grupę teatralną i wspólnotę życia, i zaczął rozwijać podejście łączące teatr, rytuał i terapię. Praca ta, wraz z poważnym kryzysem osobistym, doprowadziła go do Instytutu Esalen w Big Sur w Kalifornii w 1971 roku.

Pracuje tam ze Stanislavem Grofem i Johnem Lilly. Szkolił się w Gestalt z Dick Price, jednym z dwóch współzałożycieli Esalen, a także uczniem Fritza Perlsa, tworca Gestaltu. Studiował dynamikę grupy z Willem Schutzem. I poznał Joseph Campbell, autorem książki Bohater o tysiącu twarzy (Bohater o tysiącu twarzy, opublikowany w 1949), która nazwal„podróża bohatera” czy ” monomythe „: motyw przygody i wspólnej transformacji, we wszystkich kulturach, we wszystkich heroicznych opowieściach.

Spotkania z Price, Schutz i Campbell, wspólne doświadczenia i wymiany definitywnie ukierunkuja pracę Rebillota w ramach ludzkiego potencjału.

W 1972 r. Pracował z lekarzami i opiekunami w szpitalach psychiatrycznych w Turlock i Martinez w Kalifornii, aby pomóc im lepiej zrozumieć cierpienie psychiczne i proces, który może do tego doprowadzić.

Ta współpraca  nadaje Mu kierunek do ducha pradawnego dramatu, który można określić jako proces katharsis i uzdrawiania. Przyjmuje strukturę podróży bohatera Campbella, stosuje zasady Gestaltu, które sugerują, że każdy bohater tego mitu może reprezentować aspekt ludzkiej istoty, i integruje ruch, medytację i rytuał, w oparciu o dynamikę grupy. Rezultatem jest warsztat, The Journey of the Hero, Wędrówka Bohatera dzięki któremu stał się sławny.

Paoul w trakcie warsztatu Inana

W 1974 r. Paul Rebillot wprowadził The Hero’s Journey do Europy, kontynuując naukę warsztatów rozwoju osobistego i treningu Gestalt w Esalen. Działa w Europie w różnych ośrodkach, między innymi we Francji, Centrum Rozwoju Potencjału Ludzkiego i Instytucie Boyesenów; w Holandii, Jay Stattman Institute of Unitive Psychology; w Irlandii, Irlandzkiej Fundacji Rozwoju Człowieka i Instytutu Ametystów.

Warsztaty do Francji, Niemiec, Austrii, Irlandii, Holandii, Szwajcarii i Włoch przybierają na sile, przyciągając różnorodną publiczność, w tym świat zdrowia i edukacji. Europa staje się głównym obszarem działalności w kolejnych latach. W 1987 roku Laurance Rockefeller przyznał mu stypendium na napisanie książki o podróży bohatera. Zawołanie do przygody: wcielenie bohatera w podróż do życia codziennego, zostało opublikowane w 1993 roku z przedmową Stanislava Grofa.

Rebillot już opublikował w 1989 r. Podróż bohatera: Rytualizacja wewnętrznego dramatu kiedy przemiana osobista staje się katarsis praca zbiorowa pod redakcją Stanisława i Christiny Grof, do której przyczynił się między innymi Ronald Laing, Roberto Assagioli, John Weir Perry, Ram Dass, Lee Sannella, Jack Kornfield, Holger Kalweit, Anne Armstrong i Keith Thompson.

W międzyczasie Rebillot oferuje nowe warsztaty, z których w większości jest autorem i które są rozwijane przez jego uczniów w ramach przygotowywanych przez niego szkoleń .

Swój ostatni projekt zapoczątkował w 2006 r. I zebrał przy tej okazji międzykulturową grupę dziewięciu uczniów, aby wraz z nim opracować trasę, która śledzi życie Abrahama. Powstały warsztat „Śladami Abrahama” jest prowadzony przez tę grupę pod jego  nadzorem w Niemczech w 2007 r., A po powrocie do Stanów Zjednoczonych w Irlandii w 2009 r.

W marcu 2008 r. Paul Rebillot zakończył po trzydziestu pięciu lat prace w Europie, ale nadal zapewniał szkolenia i porady ze swojego domu w San Francisco .11 lutego 2001.  po ośmiu miesiącach walki z niewydolnością oddechową zmarł w domu w San Francisco.

Moje ostatnie zdjęcie z Polem