Mandala istnieje odkąd istnieje człowiek.

Mamy na myśli uzdrowienie, tutaj nie tylko na poziomie fizycznym, ale także, a nawet szczególnie, na poziomie duszy.

Mandala jest reprezentowana przez krąg (definicja mandali).
Mandala jest symbolem ochrony i wieczności, jest w pełnym tego słowa znaczeniu miejscem spotkania z boskością; pierścionki, bransoletki, naszyjniki i korony chronią i łączą noszącego; (stąd obrączka).

W religii buddyjskiej i tybetańskiej mandale służą jako wsparcie w medytacji i prowadzą do duchowego przebudzenia. Dla chrześcijan są to witraże w formie rozet w katedrach. Zmaterializowana w ten sposób mandala inspiruje do medytacji i kontemplacji.

W Tybecie używają mandali jako przedmiotu sakralnego, aby zademonstrować efemeryczną stronę życia. Kilku mnichów rysuje mandalę przed drzwiami wejściowymi, czasem przy użyciu piasku lub ryżu, aby przyciągnąć dobre łaski.
W tradycji wschodniej krąg reprezentuje Boskość, jej przejaw, jej stworzenie. Ten symbol koła występuje we wszystkich kulturach i tradycjach, zarówno zachodnich, jak i wschodnich. Okrąg jest symbolem życia: narodzin, dojrzałości, śmierci i zmartwychwstania lub odrodzenia.
Rdzenni Amerykanie używają ich jako talizmanów leczniczych lub koła medycyny używanego przez szamanów do rytuałów oczyszczających.
Czcij matkę ziemię i niebo. Wiedzą że z mandali emanuje duchowa
i twórcza energia.
Cytat z F. Flinchera Mandale

Mandale uznawane są w psychologii i psychoterapii za element terapeutyczny.

Carl Jung jako pierwszy odkrył, że mandale mają działanie terapeutyczne.

Stworzył połączenie pomiędzy punktem centralnym a psychiką istoty.

Włączył mandalę do swojej praktyki i stała się ona dla niego środkiem terapeutycznym, zdolnym do przywrócenia równowagi, przywrócenia spokoju i spójności.

Zauważył, że kiedy ludzie przechodzą przez trudne fazy, spontanicznie rysują coś, co wygląda jak rozety.
Po przeprowadzeniu szeregu badań doszedł do wniosku,
że z psychologicznego punktu widzenia mandala reprezentuje całego człowieka.
I że ten projekt zbudowany wokół centrum pozwala osiągnąć równowagę, harmonię.
Powiedział  że są to reprezentacje naszego umysłu, które ułatwiają koncentrację, transformację i przyswajanie nieświadomych aspektów.
Zasugerował, że możemy rzutować to, co czujemy i myślimy na mandale.
Tak więc, jeśli przechodzimy przez fazę chaosu w naszym życiu, psychicznie lub fizycznie. Możliwość pracy z mandalą, rysując ją lub kolorując, pozwala nam ponownie połączyć się z naszą głęboką strukturą. Z całym naszym potencjałem, z naszym ja.

Kiedy szaman z plemienia Navajo zostaje poproszony o pomoc choremu, wykonuje rytuały mające na celu przywrócenie naturalnej równowagi.

Wyrównuje okrągłą powierzchnię na ziemi, a następnie tworzy mandalę z kolorowego piasku. Powstała w ten sposób kompozycja obrazowa odpowiada konkretnemu, tradycyjnemu modelowi, wybranemu przez uzdrowiciela w zależności od konkretnych potrzeb sytuacji. Następnie pacjenta umieszcza się na środku mandali.

Kolejność rysowania ma przywracać harmonię
i zabiegać o pomoc dobrych duchów, a tym samym przywracać zdrowie choremu.
Nasi celtyccy i europejscy przodkowie wykonywali mandale pośród natury, często w lesie. Robili je z tego, co dała im natura, jedynie z rzeczy, które porozrzucano na ziemi: drewna i martwych gałęzi, szyszek, martwych liści, kamieni, ziemi, żołędzi, kasztanów i wszelkiego rodzaju owoców, muszli….

Większość mandali w naszej tradycji nie ulega zniszczeniu po ukończeniu. Wręcz przeciwnie, często są wypełniane roślinami leczniczymi i aktywowane przez rytuał, aby rozprowadziły swoje lekarstwo na ziemi i wśród ludzi, gdzie zostały stworzone.
Niektóre służą do przywołania dobroczynnych energii kosmicznych, inne do wywoływania dobroczynnych energii tellurycznych.
Kiedy mandala zostanie stworzona i aktywowana, jest ona następnie ofiarowana i powierzona ziemi i naturze. Nie trzeba jej już poprawiać ani pielęgnować, ale osoba która ją stworzyła, może wrócić, aby medytować lub modlić się przy niej, aby nadal odżywiać się jej dobrymi energiami, aby umożliwić jej dłuższe działanie.
To życie, przyroda, zła pogoda i dzikie zwierzęta swoimi działaniami powodują zniknięcie mandali.
Gaśnie samoistnie, gdy nadejdzie czas, gdy natura w pełni ją wchłonie.