Czy słyszysz we śnie muzykę?

Zapadamy w sen. Dosłownie, zapadamy i wpadamy do środka naszego jestestwa. Gdzie dla rozumu i kontroli drzwi na zawsze pozostają zamknięte. Snami nie da się manipulować. Czy to nie wspaniałe?

Wpadamy w centrum naszych najgłębszych marzeń i strachów. A tam, czeka na nas tajemnica, kurtyna się podnosi, po drugiej stronie dnia, możesz zobaczyć kim jesteś i co w sobie nosisz, przejrzeć się w swoim śnie, w każdym z jego aspektów, nawet tym najbardziej niedorzecznym – tam ukryty jest dla ciebie skarb.

Jesteś wszystkim o czym śnisz

drogą, studnią, krzesłem, pająkiem, torebką, ciastkiem z kremem, mężczyzną w kapeluszu. Muzyką też. Może w głębi duszy latasz nad górami jak ptak, zwiedzasz podziemne korytarze, śmiejesz się zbiegając po schodach, sięgasz ręką w mrok, żeby odkryć tajemnicę. Albo czegoś szukasz, a sen cierpliwie przerzuca cię z miejsca na miejsce.

Być może we śnie jesteśmy tak samo prawdziwi jak tuż przed śmiercią. Ogarnia nas bezczas. To, co nieistotne odchodzi daleko. Zostajemy tylko z tym, co głęboko w nas zakorzenione; koszmar utkniętej emocji, dobro rozlewające się w ciele, niekończąca się walka dobra ze złem i poczucie, że wygrywam…

Przechodzimy płynnie między nocą i dniem, śmiercią i życiem, zabierając ze sobą tylko to, co dla nas najważniejsze. Tą cienką, prawie niewidoczną nitkę połączenia wypełnioną istotą życia.

Czy tak jak bogate są nasze sny, tak samo bogate jest nasze życie?

Bo sen to miejsce, gdzie spotykamy się sami ze sobą i ze światem, który stworzyliśmy. Tu może wydarzyć się wszystko.

A życie.. ? Życie to miejsce, gdzie spotykamy się sami ze sobą i ze światem, który właśnie tworzymy. W tej chwili. I tu dopiero może wydarzyć się wszystko.